Op een ouder bericht “Zo begon het…” reageerde Cosmas Fonville met een uitgebreide review van de Riese & Müller HS Cruiser. De plus- èn minpunten van de fiets worden helder beschreven en zo’n mooi uitgebalanceerd testverslag verdient een beter plekje vandaar dat ik het hier nog een keer plaats.
Na vele ervaringen gelezen te hebben op diverse sites heb ik twee maanden geleden een Riese & Muller Cruiser HS fiets gekocht. Graag deel ik mijn ervaringen. Hiermee hoop ik dat dit anderen help bij de aanschaf of het gebruik van de fiets.
Samenvatting: een geweldige fiets van zeer goede kwaliteit en een mooi design, enkel het bereik en de cadans (trapsnelheid) bij hogere snelheden valt mij tegen.
Reden van aanschaf: in minder tijd verder komen en toch bewegen Na jaren op de fiets naar mijn werk te kunnen, leek hier een einde aan te komen doordat de afstand naar mijn nieuwe werk 22 kilometer is. Dit vind ik te lang fietsen met een normale fiets of standaard eBike. Zowel qua tijd als qua inspanning. Een racefiets is voor mij ook geen optie, omdat ik mij liever niet omkleed of erg ga zweten. Bij het reizen met de motor miste in al snel de dagelijkse beweging.
Toen viel mijn oog op de high-speed eBikes. De Cruiser sprak mij aan vanwege zijn design. Hoewel ik meer functioneel gericht ben dan ik een oog heb voor design, vond ik het prijsverschil tussen bepaalde Sparta modellen en de Cruiser het geld waard. Daarnaast sprak de traploze en (hopelijk) minder onderhoudsgevoelige manier van schakelen mij aan.
Motor en bediening: krachtig en duidelijk De fiets heeft een Bosch Performance Speed motor met (standaard) de Intuvia fietscomputer. Ik ervaar de aandrijving als zeer krachtig en accuraat. Je kan in vier standen rijden: off (geen hulp), eco, tour, sport en turbo. De fietscomputer is zeer praktisch. In de polders rij ik vrijwel altijd op Turbo. Met wind mee haal je gemakkelijk 43 km/u, zonder geen wind haal je rond 40 km/u en wind tegen 35 km/u. Dit alles met goede eigen inspanning uiteraard. Overigens stopt de ondersteuning ongeveer bij na 43,5 km/u. Dit kan komen door ofwel dat het maximaal aantal omwentelingen per minuut (cadans) is bereikt, ofwel dat de Intuvia denk dat hij alvast moet remmen omdat de 45 km/u in zicht komt. De Intuvia geeft bij deze snelheid namelijk aan dat je in een zwaardere versnelling moet rijden, maar dit is bij de standaard vertanding niet mogelijk.
Hier en daar lees ik op forums dat High Speed e-Biking niets meer met fietsen te maken heeft en meer een snor-/bromfiets is dan een fiets. Ik ervaar dit niet zo. Om de topsnelheid te bereiken in Turbo is het echt goed meetrappen.
In de bebouwde kom fiets ik vaak in sport stand of eco om meer richting de 30 kilometer per uur te komen. Harder rijden vind ik niet echt verantwoord in de binnenstad (zie verder op).
Is de accu op dan wordt je geconfronteerd met de realiteit: een relatief zware fiets met een NuVinci naaf. Dit is prima om de laatste kilometer(s) naar huis te fietsen, maar eigenlijk niet echt prettig. Ik heb het gevoel dat ik heel (in vergelijking met mijn non-eBike) veel moet trappen om een klein beetje vooruit te komen. Dit zal komen door het gewicht, de werking van de naaf en wellicht de trapas in de motor.
Tip: het is mogelijk om de Intuvia computer “permanent” te vergrendelen op je fiets door een slotschroef aan te brengen. Zo hoef je hem er niet meer af te halen en je ook niet (al te veel) zorgen te maken dat hij gemakkelijk meegenomen wordt. Meer hierover staat in de handleiding van de Intuvia.
Tip: de Intuvia biedt de mogelijkheid om de ingestelde wielmaat met 5% (naar boven of beneden aan te passen). Dit heeft mogelijk invloed op de werkelijke snelheid tot waar ondersteuning wordt geboden.
Accu: te klein voor mijn gebruik
Inmiddels is de 500 watt accu standaard bij de Cruiser HS, maar in 2015 was dit nog de 400 watt accu. Wat het beste bij je past, hangt geheel af van je gebruik (afstand, gemiddelde snelheid en weersomstandigheden).
Ik rij 22 km enkele reis, veelal door polders. In turbo stand heb ik bij 10 graden en wind mee nog 3km over (gemiddelde snelheid 35 km/u), bij wind tegen red ik het niet op turbo: 18-20 km haal ik dan met een gemiddelde snelheid van 31 km/u. Ik laad de accu dus zowel thuis als op mijn werk op. In andere standen is het bereik 
natuurlijk meer. Bosch schrijft in haar trainingsmateriaal dat onder “zware omstandigheden”, wat minder dan 10 graden is gecombineerd met bergachtig terrein, de motor 20 kilometer kan presteren met een gemiddelde van 32,5 km/u. Ik twijfel dus of mijn accu optimaal is, maar voor nu stoort het nog niet genoeg om het na te kijken. Een 500 Watt accu had beter bij mijn gebruik gepast, maar het is even niet anders.
Vertanding: veel trappen bij topsnelheid De beperking in de vertanding (verhouding voor-/achtertandwiel) merk je vooral op topsnelheid. Vanaf de 35 km/u moet je behoorlijk snel trappen. Bij 43 km/u te fietsen moet je zeer snel trappen, eigenlijk niet comfortabel meer. Op internet luiden zijn ook diverse tips om het achtertandwiel te verkleinen van 20 tanden naar 16. Dit ben ik ook van plan om te doen. Je levert mogelijk wat “versnelling” op lagere snelheid in, bijvoorbeeld het wegrijden of bergbeklimmen. De motor schijnt hier goed voor te compenseren en op dit moment mis ik die lichte niet (ik draai hem altijd snel door naar zwaarder verzet). Overigens zijn alle stapjes tussen 16 en 20 verkrijgbaar voor het achtertandwiel. Kosten zijn 10 euro voor een tandwiel.
Versnellingsnaaf: gemakkelijk en traploos De NuVinci N360 naaf doet wat beloofd wordt: traploos schakelen. In het begin vond ik hem nog wel vrij zwaar bij het verstellen. Nu valt dat mij niet meer op, al blijft het zo dat het onder belasting 
zwaarder verstellen is dan zonder belasting. Groot voordeel is dat je maar één tandwiel voor hebt en één achter (geen cassette). Het verstelbereik is overigens prima, maar de vertanding is niet optimaal voor het gebruik in Nederland.
Ketting: helaas geen riem maar wel goedkoper Helaas kwam deze fiets niet (zoals wel met de Charger kan) met een riemaandrijving. Dit scheelt wel geld in aanschaf, maar vraagt wat onderhoud. Hierbij moet je denken aan smeren en stellen. Het 
smeren is nodig wanneer de ketting wat droger wordt, bijvoorbeeld door rijden in nat weer. Het stellen is nodig wanneer de ketting te slap hangt. Dit was bij na 500 km wel nodig bij de servicebeurt. Ik heb diverse verhalen geleden dat de ketting kan springen bij 2000 kilometer. Dit zal afhankelijk zijn van hoe goed je hem smeert, maar het klinkt wel logisch dat deze na 2000km op is, bij mij normale fiets is dit bij 3500km. Bij een ketting is het vrij makkelijk om met tandwielen te spelen, waar dit bij een snaar wat lastiger kan zijn door de pulleys.
Kleine puntjes
Framemaat: groot is echt groot
Ik heb even getwijfeld over de frame maat. Deze is er in drie maten: M, L en XL. Waarbij XL toch wel echt voor lange mensen is. Uiteindelijk is het XL geworden, waarbij ik moeten zeggen dat dit net gaat met mijn 1,89m (zadel laagste stand). Op de Riese & Muller site wordt niet veel verteld over de framemaat in verhouding tot je lengte, maar op diverse online shops zijn deze wel te vinden (wijken wel soms van elkaar af). Het beste is gewoon proberen.
Frametas: ideaal maar net niet perfect
De frametas heb ik als accessoire genomen om de accu wat warmer te houden in koude dagen, omdat het er super uitziet (het maakt de fiets af) en omdat het praktisch is. Ik vervoer er dagelijks de acculader en mijn lunchpakketje in. Montage is eenvoudig. Het slot van de accu zorgt ervoor dat de tas niet zomaar “meegenomen” kan worden. De tas is voor alle framematen geschikt. Er zitten twee kleinere openingen in om het slot en de stekker mogelijkheid te bereiken. Het viel mij wel op dat het “stekkeren” wel een stuk lastiger gaat: eerst duw je een leer 
flapje opzij van de tas, daarna het rubberen spatflapje op de accu en dan de stekker er in. De tas is voor alle framematen geschikt, maar bij mijn XL variant lijkt het alsof de opening voor de stekker net niet goed geplaatst zit, hierdoor is het lastig om de stekker erin te krijgen en staat er vervolgens een klein beetje spanning op de stekker doordat de ronde opening van de leren tas hierop leunt. Een kleine imperfectie, maar hoe dan ook is de tas zeer praktisch en mooi. De accu wordt aan de binnenkant netjes afgedekt en er zijn diverse vakken om kleine spullen op te bergen.
Snelbinders: handig
Ondanks de wat smallere bagagedrager en bijzondere snelbinders werkt dit prima. Ik vervoer er regelmatig een laptoptas op en was verrast door het gemak.
Bel: lastig om veel geluid te produceren De bel is niet ideaal. Het is vrij lastig om een goed geluid te produceren. Het palletje slaat niet echt lekker op de bel. De ergernis is nog niet zo groot dat ik hem wil vervangen.
Verlichting: koplamp perfect, achterlicht oké De koplamp van BM is perfect. Enorm veel licht en makkelijk af te stellen. Het achterlicht valt mij een klein beetje tegen qua lichtopbrengst maar voldoet prima.
Slot en ketting: Er zit een Abus Amparo op, een ART** slot. Wat opvalt is dat je de ketting in het hendeltje steekt waarmee je de beugel door het wiel draait i.p.v. een vaste insteek aan de zijkant. Kettingen zijn goed verkrijgbaar, maar helaas vooral met 6mm schakels. Bij een fiets van deze waarde verwacht ik een slot met goed verkrijgbare 8mm kettingen zoals bij AXA. De 8mm insteekkettingen worden echter niet meer geproduceerd maar zijn af en toe nog wel te krijgen. Ik heb een 8mm ketting, maar deze is in het begin wel wat stroef om te vergrendelen.
Rij defensief, de high speed eBike is nog onbekend in het verkeer Mede weggebruikers zijn nog niet gewend dat fietsers zich zo snel verplaatsen en de Cruiser heeft niet direct een snel uiterlijk. Mijn tip is dan ook om defensief te rijden. Het gebeurt mij minimaal 1x per week dat een medeweggebruiker mij niet ziet of verkeerd inschat qua snelheid (en dan rij ik geen topsnelheid). Je blijft kwetsbaar op een fiets. Hoewel een helm nog niet verplicht is, is deze wel aan te raden. Bijvoorbeeld een Abus Pedelec, je kan natuurlijk ook een racefiets vogelnestje opzetten.
Tekst: Cosmas Fonville, 30 januari 2016
