Het was mooi weer en rustig op het werk. Dus na overleg wat vroeger dan normaal richting huis fietsen. En waarom geen nieuwe route uitproberen op zo’n mooie middag… Maar op een gegeven moment leek het alsof de fiets zijn eigen richting wilde bepalen. Toch maar even afstappen voor een check, en jawel: lekke achterband.
Geen paniek. Schotje is op alles voorbereid. Dus eerst het pompje met patroon gepakt om weer lucht in de band te krijgen. Snel weer op de fiets maar honderd meter verder alweer gestopt. Tijd voor plan B: het HEMA anti-lek pompje. Helemaal leeggespoten in de band en snel weer verder. Zo’n honderd meter verder en het wordt tijd voor plan C.
Zo’n drie jaar geleden op een vroege, koude winterochtend (7 uur, -7 celcius) ook al eens een keer een lekke band gehad en toen een thuiskomertje aan het voorval overgehouden. Zie mijn Blog bericht van destijds. Dat thuiskomertje is niks anders dan een reep binnenband. Dus plan C: de kapotte binnenband doorsnijden, het thuiskomertje plaatsen, lucht erin en richting huis… Twee probleempjes: het ventiel zit zó vast dat ik het niet open kan krijgen en ik heb geen patroon lucht meer over.
Geen nood, geen paniek! We hebben plan D nog: de ANWB fietsenwegenwacht bellen! De telefonist had wat moeite om de plek te lokaliseren (oud Dalfserweg) en daarna was het wachten en stil zitten op een mooi buurtbankje in de warme zon en vooral niet heen-en-weer lopen ivm een boze Buizerd in de buurt. Een heel verschil met drie jaar geleden.
Na zo’n half uur+ wachten met tussentijdse ANWB updates via SMS kwam de vriendelijke monteur aanrijden. Binnenband doorknippen en uiteindelijk een nieuw thuiskomertje geplaatst omdat de reep binnenband aan het frame inmiddels ook niet meer betrouwbaar was. Morgen een afspraak met de fietsenmaker regelen voor een nieuwe binnen- en buitenband en dan het thuiskomertje een mooi plekje in mijn fietstas geven, plus wat extra luchtpatronen erin!
